Na mijn laatste bericht vanuit Hong Kong te hebben beschreven, hier een eerste bericht uit Hanoi – hoofdstad van de “Socialistische Republiek Vietnam”.
Het heeft even geduurd, maar ben nu bijna geacclimatiseerd hier en heb dus even de tijd om eerste bevindingen met jullie te delen.
Wat een verschil met Hong Kong! Hier aangekomen besef ik me pas hoe gemakkelijk en comfortabel Hong Kong was, en hoe gemakzuchtig ik daarvan was geworden. Hier moet ik moeite doen om een restaurant te vinden, langer dan 3 minuten lopen naar de supermarkt en de taxi van te voren bellen…. Echt vreselijk! 😉 Het zet je iig weer even met beide benen op de grond.
Ik heb de eerste 3 weken in een serviced apartement gezeten, incl tennis banen en zwembad en alle andere faciliteiten die erbij hoorden – een erg comfortable acclimatisatie periode. Het staat naast zgn ‘Hanoi Hilton’ waar John McCain een tijdje ‘te gast’ was in de jaren ’70 – maar moet daar nog steeds een keer een kijkje nemen. Gedurende die drie weken hard op zoek gegaan naar een apartement. Uiteindelijk eentje gevonden waar ik in eerste instantie zeer tevreden over was – in een wijk met een mix van expats en locals, maar vooral locals, met een aantal restaurantjes, een voor VN begrippen relatief grote supermarkt (ongeveer 10 minuten lopen), niet te ver van mijn werk(10 min achterop brommer), en ook relatief dichtbij het oude centrum (ook 10 min). Het apartment is gelegen op de 5e verdieping (geen lift) en bestaat uit twee lagen (2 slaapkamers en badkamers beneden en woonkamer/keuken boven, met uitloop naar 2-delig dakterrasje) en is ongeveer 8 keer zo groot als mijn oude kamer in Hong Kong, en de huur lager 🙂 (fotos op mijn picassa account – link ).
De eerste nacht die ik er sliep was echter niet erg rustgevend. Ik dacht serieus dat ze om 3 uur ‘s nachts een hond aan het slachten waren…. dat viel achteraf wel mee, want ik hoorde hem gisteren weer. Het blijkt de hond op de 1e verdieping van dit gebouw te zijn waarvan eigenaren er bijna nooit zijn – arme beest zit dus hele dagen binnen opgesloten. Gelukkig verhuizen ze over 2 weken. Voorts werd ik om 7uur ‘s ochtends wakker van de locale overheids propaganda – door een zeer krachtig luidspreker systeem worden de burgers iedere ochtend (excl zondag) opgeroepen om hun straatje netjes aan te vegen, hun helm op te zetten als ze brommer gaan rijden, en worden ze op de hoogte gesteld van de nieuwste wetgevingen, etc. Deze ellende duurt ongeveer een half uur, iedere ochtend…… Na deze eerste nacht en het feit dat mijn huisbaas een typische Vietnamese schraper leek te zijn, heb ik de makelaar opdracht gegeven om als de sodemieter opzoek te gaan naar iets anders, daar ik aangegeven had in een wat rustiger wijk te willen wonen (heb het wel gehad met de herrie na 1,5 jaar in hartje HK te hebben gezeten). Een aantal opties gezien, maar allen pas over een maand beschikbaar en blijf hier dus nog even zitten – ik heb inmiddels goede oordoppen aangeschaft en heb geen last meer van de speakers, temeer omdat ik doordeweeks toch om 7 de wekker heb staan. Bovendien de afgelopen 4 dagen vrij ivm feestdagen hier en dus ook geen speaker ellende. Heb een beetje kunnen chillen in het apartment en eigenlijk is het wel een lekker relaxed ruim, licht en vrij/open apartement – balcon deurtjes open, boekje lezen, muziekje d’r bij, vers sapje van fruitvrouwtjes van de markt hier 200 mtr verderop…. Kijk het dus nog even aan, zeker nu de huisbaas ook zijn beste beentje voor lijkt te zetten om mij te behouden als huurder.
Gedurende de afgelopen dagen ook een beetje rondgestruind door de stad en de toerist uitgehangen. Aangezien het hier 4 dagen vrij was, was de stad redelijk rustig, daar de locals allemaal de stad uitgingen om te chillen op het platteland en/of familie te bezoeken. Hanoi viert volgend jaar haar 1000 jarig bestaan en alhoewel er hier een redelijk aantal nieuwbouw projecten aan de gang is en ze een aardige inhaalslag aan het maken zijn om ‘ontwikkeld’ te worden, slagen ze er vooralsnog wonderwel in om veel van de oude architectuur, met zowel chinese als frans-koloniale invloeden, en zo het authentieke character van de stad, te behouden. Beelden zeggen meer dan woorden, dus kijk voor impressie van vooral het Ho Chi Minh Mausoleum, het French Quarter en ‘Temple of Literature’ (de eerste universiteit van Vietnam, opgericht in 1074) op mijn picassa account – link
Volgende keer wellicht meer over de geschiedenis en de levenstijl van de Vietnamezen in Hanoi.
(voor degene die zich afvragen hoe Koninginne dag hier gevierd is…. extreem schraal – er zitten hier ongeveer 160 Nederlanders, afgaand op het publiek op de K-dag borrel is het meerendeel (bijna bejaarde) NGO medewerkers. Bij de ambassadeur thuis was een borrel georganiseerd, waar bij binnenkomst blaadjes werden uitgereikt met het Wilhelmus erop – alsof je dat niet kent …..? nog was ik ongeveer de enige die (iig de eerste paar regels voluit) meezong….. wel ff haringkjes, bitterballen en sateetjes gegeten. maar dus niet echt voor herhaling vatbaar.)
Groeten,
Michiel
Recente reacties